در جوار حرم . نزدیک خدا

اینجا کربلاست و من زایری سرگردان در هوای حرم . و الان ساعت به وقت کربلا 23:05 را نشان می دهد.

هوای حرم  یعنی جدایی از مکان وزمان و اینجا من جدایم از زمین .جدا از روزمرگی . جدا از تکرار روزها  و  اینجا  روایت داستان روزگار  نوکر و مولا ست  و روایت حسین و دیگر هیچ روایت فنا شدن در راه حق و این پایان قصه نبوده  چون هنوز اینجای بوی سیب می آید  و اینجا عباس دارد و هنوز علم برجاست و علمدار پاسدار خیام. اینجا  آب هست .چه کسی گفت در کربلا آب نبود .اینجا آب دارد ،اینجا سقا دارد و اینجا درس بچه ها عمو آب .عمو آب است . دیگر نگویید سقا آب نیاورد . اینجا می نویسند ،عمو آب داد .عمو ادب یاد داد .عمو وفا یاد داد و و ما منتظریم تا سقای دشت کربلا سیرابمان کند . از دریای ادب و وفا و یادمان بدهد درس بندگی و وفای نوکر به مولا را . 

باب المراد عالمی ابالفضل .

این مطلب سوغات من بود از کربلا با پست سفارشی حرم برای تمام مشتاقان زیارت .نایب الزیاره ایم . یا علی

این پایان قصه نیست ...

هوای حرم 

دوباره بوی سیب می آید.

دوباره روز عرفه آمد و رفت .ما که جا مانده بودیم از قدر و رمضان با چشم امیدی به در خانه دوست آمدیم تا شاید ببخشدمان به آبروی حسینش. اما آنجا بوی سیبی مدهوشمان کرد .صدای غریبی میان دعا به گوش می رسید :"کوفه میا یا حسین

این پایان قصه نبود ....

خاطرات سفر به دیار عشق

از این پس خاطرات سفر به کربلا را به صورت پیوسته در وبلاگ با این عنوان منتشر خواهم کرد امیدوارم  که یادی از سید الشهدا و تذکره ای برای خودم باشد .

بسم رب الشهدا

داستان سفر - قدم اول

قصه از اینجا آغاز شد روزی به مادرم گفتم کربلا ثبت نام می کنند ، ثبت نام کنم ؟ مادرم هم گفت البته .آنروز که  برای ثبت نام رفتم حتی هزار تومن از هزینه ثبت نام را هم نداشتم .دل را به دریا زدم و اسم مادربزرگم را که اصفهان بودند و ار سادات هم هستند نوشتم  و چند مدتی منتظر بودیم تا اولویت ها و زمان اعزام مشخص شود  شماره اولویت ما دقیق یادم نیست  اما یادم هست که فعلا نوبت اعزاممان نبود . چندی بعد اطلاع دادند که اولویت فلان به دفاتر زیارتی مراجعه و کاروان و زمان حرکت خود را انتخاب کنند ما نیز همین کار را کردیم .در همین اثنا عمه ام نیز طالب شد که با ما بیاید و از قضا کاروان هم تقریبا پر بود اما به لطف خدا او و دختر عمه ام  همراه ما شدند.اما مشکل اصلی مسئله من بود که چون از معافیت تحصیلی استفاده می کردم باید برای گذرنامه هفت خان رستم را طی می کردم و مراحل کسب اجازه از نظام وظیفه را انجام میدادم که از قضا این داستان ها همراه شده بود با امتحانات پایان ترم دانشگاه و چون تاریخ سفر دقیقا بین دو ترم بود من باید این مراحل را در امتحانات انجام میدادم که مجبور شدم برای سریعتر گرفتن گذرنامه بین دو امتحان حساس به تهران بروم که به لطف و کرم امام حسین هر دو درس با نمره خوب پاس شدم و یکروزه به همراه رسول دوستم که پایه شد و با هم رفتیم گذرنامه را از تهران گرفتیم و آمدیم.

از کاروان تماس گرفتند و روزی برای توجیه مسائل سفر به جلسه دعوت شدیم و به زیرزمین مسجدی واقع در خ ال خجند رفتیم که ازقضا برق هم قطع بود و خلاصه امکانات در حد صفر.صحبتهای همیشگی انجام شد و ما توجیه شدیم.

این پایان قصه نیست ...