داستان های امریکا و دوستان
کانادا از قدیم الایام کشوری وابسته و پیرو مواضع ارباب خود امریکا بوده است به طوری که در عرصه جهانی نیز هرگز به صورت مستقل عمل نکرده و همیشه موضع انفعالی داشته و از ترکیب جمعیتی این کشور نیز می توان در یافت که این کشور یک ملت تشکیل شده از هزار قوم و نژاد است که غالب آنان مهاجرند و به نوعی یک ایالت مازاد امریکاست .چندی پیش مطلع شدیم که عده ای از دوستان کانادایی ما در سفارتشان دلشان هوای مطبوع وخنک و گاهی سرد مایل به یخبندان وطن را کرده است و طاقت هوای گرم و طاقت فرسای تهران را ندارند لذا از فرط این دلتنگی شبانه تصمیم به سفر به دیار کاج ها کردند البته قبلا با دیار تاج ها (بریتانیای کریم ) هماهنگ کرده و با دیار حقوق بشر ،سرزمین آزادی سلاح وغیره نیز همینطور تا بلکه بتوانند در آینده زندگی راحتی داشته باشند و در عوض اربابان با مرا م نیز قول بدهند به سران مملکتشان یک بلیط مجانی سفر به لاس وگاس را هدیه و یا لااقل با تخفیف 30 % عطا کنند و در ضمن در مسایل جهانی هوای آنان را داشته و کمی جهت گرم کردن فضای کشورشان کمک کنند. که از جمله این اقدامات اعطای ویزا به نخبگان دیگر کشورها به اسم امریکا ودیپورت مازادشان به کانادامی باشد و دیگر کمک ها که به دلیل مسایل فنی از بازگو کردن آنها معذوریم . واما کشور ایران که بسیار از این قضیه ناراحت وغم انگیز است تصمیم گرفت از برگزاری اجلاس سران غیرمتعهد ها ابراز ندامت،پشیمانی و غلط کردم بنماید و قول بدهد که از ریاست این اجلاس استعفا بدهد شاید اندکی رفقای کانادایی تجدید نظر کنند و رحمی به منطقه آسیای غربی و از عواقب این پدیده شوم ایران را معاف کنند وایران هم دیگر آب قاتی نفتش نکند و به آنان بفروشد که صنایعشان به مشکل بخورد و تقاضای پس گرفتن بشکه هایش را نکند و دیگر اصلا نفت نفروشد و دلاررا تا قیمت 10000 تومان گران کند و کلا کشور خوبی باشد که سازمان ملل و شورای امنیت یه توپ قلقلی به آن بدهد وعمو بانکی موندیگر به ایران نیاید تا شاید دوبارهخاله الیزابت دلش به رحم آید واجازه بازگشایی سفارات انگلیس و کاندا را بدهد.
این پایان قصه نیست ...
,,
