دلتنگم دل تنگ روزهای رهایی و پرواز

               

دلتنگم دل تنگ حرم . یا امام رضا ادرکنی .دل پر می کشد سمت مشهد اما چه کنم باید مهندس شویم اختیاری هم در کار نیست باید لیسانس و فوقش لیسانس را یه ضرب بگیریم تا بازیمون بدن تا بشه زندگی کرد و رزق معین خدا رو براش چک و چونه زد و سرش دعوا کرد .دل تنگم دلتنگ مدینه النبی و مکه مکرمه امسال که توفیقمان نشد و همین روز ها باید از سرزمین وحی برمی گشتیم اما دریغ که یا کم سعادتی ما بود یا بدشانسی ما که امسال همه اتفاقات با هم افتاد و امتحانات ریخت به هم و انتخابات افتاد تو سالی که ما حج دانشجویی نصیبمان شد بعد از ۴ سال ثبت نام .خدا یا شکر همین که رام دادی .ممنونم مبتلامون کردی و تشنه تا بفهمم همچنین همینطوری هم نیست که بلند شیم بریم حج، بی معرفت . دل تنگیم و اسیر ، یا امام رضا مدد کن  بگذرد این  گذر و بیایم حج فقرا و وعده ای که با هم داریم ادا بشه .دلخوشیم اگر از بقیع دوریم مشهدالرضا داریم، دلخوشیم که امام رئوف داریم و چه خوب دلخوشی که هرگز ردمون نمیکنی ،هیچ وقت رومون زمین نمی زنی و نزدی آخه خیلی کریم و با صفایی .

یا امام رضا نجاتمان بده از این ظواهر . نجاتمان بده از فخر و مباهات خودساخته و مقام و منسب دیگران ساخته ،نجاتمان بده از تلاش برای پول و بندگی پول بی خدا .نجاتمان بده از راههایی که عرف شده در جامعه ما به جای دین به جای معارف دینی و شده صراط مستقیم وحی منزل جوانان امروز ما که دامان متاسفانه خانواده های مذهبی مون رو هم گرفته که همشون به طور تحمیلی توفیقی یه مهندس سرخونه تو خونشون دارن اینه راه سعادتمون ؟ دانشگاه تنها راه سعادته ؟ معلومه که نیست پس چرا خوابیم؟ آی مردم چرا دانشگاه زده و تحصیلات زده شدیم  ؟الان اول سوالی که از جوون ما میشه چیه ؟ کدوم رشته کدوم دانشگاهی ؟ کی میپرسه کجای راه آدمیت و بندگی هستی ؟همه می پرسن چند تا پاس کردی ؟کی تمومه ؟الان قسم و قولمون شده جون مهندس جون دکتر. کجا میخوایم بریم ؟ هرکاری بخوای بکنی یا محورش پوله یا تحصیلات کاذب یعنی تحصیلات دور از علم و تنها ابزار فخر فروشی .

یا امام رضا .دل تنگم دل تنگ یه ذره صفا و معرفت روزها و شبهای  مقیمی و مجاورت حرمت . دل تنگم دل تنگ  صفای شب های جمعه حرم تو  و بی تعلقی به همه چیز .دل تنگیم و شرمنده که گاهی نگاهمان می کنی و رو بر میگردونی .دل تنگم دل تنگ روز های رهایی و پرواز در هوای حرمت مثل کفترا از این صحن به اون صحن .

یه  روز دوباره حرمتو می بینم

این پایان قصه ما نیست ...