چرا خدا می گوید نون والقلم و ما یسطرون ؟
شاید می نویسم از برای رضای خدا ،قربه الی الله
و شاید می نویسم برای خودم ، حب نفسم و تعریف و تمجید دیگران ،برای قلم نمایی بر مدار خود نمایی ، برای تخریب در جهت تضعیف ، برای نقد به سمت ضعف و تملق از باب تقلب،اما نمی فروشم قلمم را ، فکرم را ، آرمانم را ، ارزشهایم را به قیمت تعداد بازدید های وبلاگم ، نمی فروشم ارزش قلم را به اعتبار تعداد بالای کامنت های نداشته ام و نخواسته ام و فروشی نیست و نمی فروشم به قیمت تعداد لینک هایم در دیگر وبلاگ ها تا خدا لینکمان کند و حتی فروشی نیست به ارزش رتبه در گوگل و ما کلا فروشنده نیستیم حتی به ارزش تحمل تخریب و نقد بی جای دیگران نسبت به نوع مخاطبان و نوع کامنت هایشان چون خریداریم روحیه آزادگی و آزاد اندیشی . اینجا پاتوق دیوانگان است . دیوانگان حال و هوای خوش حب اهل بیت و مجاورت امام رضایمان و عشق روز و شب های هیئت و روایت دیوانگان شهدا و رهروانشان و دیوانگان حضرت ماه .
آقایان و خانم های عالم سایبری، شاید این جا هیچکس بیدار نیست ، هیچکس هشیار نیست و اینجا پاتوق بیدارها نیست ، دیار خفتگان است اما خوشحالیم که زمانی که باید بیدار باشیم، خدا کمک کند و باشیم .شاید وبلاگمان اصلا موفق نیست اما فروشنده نیستیم، دنبال تعداد بازدید و کامنت نمی گردیم ، اینجا عشق است خدا ، چون اگر تنها ترین تنها شوم باز هم خدا هست و می نویسم برای مردی که چهار گوشه قلبش شکسته است.
قربه الی الله. باشد تا ذره ای اخلاص پیدا کنم.
این پایان قصه نیست...
